Tandheelkundige bruggen zijn voor veel patiënten een geschikte restauratieve tandheelkundige procedure, maar zij zijn niet de enige beschikbare optie. Om te bepalen of een tandbrug geschikt is voor elke unieke situatie, is het verstandig om de voor- en nadelen van de procedure te overwegen.
Een tandheelkundige brug bestaat meestal uit twee kronen die op abutments of implantaten aan weerszijden van een opening in de mond worden geplaatst, plus een pontic die de twee kronen verbindt en de opening opvult. Bruggen kunnen worden gemaakt van verschillende materialen, zoals goud, zilver, porselein en gesmolten metalen.
Voordelen van tandheelkundige bruggen
Tandbruggen hebben verschillende positieve effecten, die verklaren waarom zij zo vaak worden gebruikt bij tandheelkundige restauraties.
Ten eerste zijn ze een doeltreffende oplossing om ontbrekende tanden in de mond te vervangen en bieden ze zowel een functionele als een esthetische correctie.
Functioneel:
Wat de functie betreft, stelt de brug de patiënt in staat normaal te kauwen en te eten, aangezien er geen ruimte meer in de kaak is en de brug kan helpen bij het kauwen van voedsel. Het kan mensen ook helpen om zonder remmingen te spreken, door de ruimte tussen de tanden op te vullen, wat de plaatsing van de tong kan veranderen en de manier waarop geluiden in de mond worden gemaakt.
Esthetiek:
Esthetisch gezien kan een tandbrug het verlies van de oorspronkelijke tanden compenseren, vooral als de kleur van de brug nauw aansluit bij de omringende tanden. Dit kan helpen om het gevoel van eigenwaarde en het zelfvertrouwen te verbeteren van patiënten die zich ongemakkelijk voelen bij hun uiterlijk vanwege ontbrekende tanden.
Tandbruggen kunnen ook voordelen hebben voor de langetermijnstructuur van de mond. Onder normale omstandigheden zorgt een spleet in de kaak ervoor dat de tanden geleidelijk van plaats veranderen en uit elkaar gaan staan. Bovendien kan dit problemen veroorzaken in de beet.
Wanneer daarentegen een brug wordt gebruikt om ontbrekende tanden te vervangen, worden de tanden aan weerszijden stevig op hun plaats gehouden om het risico van beweging en de daarmee gepaard gaande bijtproblemen te verminderen. Het kan ook helpen om het risico van botverlies in de kaak te verminderen en zo de gezichtsstructuur te behouden.
Lees ook: Wat zijn de beste Oral-B elektrische tandenborstels?
Veel patiënten geven ook de voorkeur aan tandheelkundige bruggen vanwege de manier waarop ze in de mond aanvoelen en het onderhoudsgemak. Het duurt meestal een korte tijd voordat een patiënt gewend is aan het gevoel van de tandheelkundige brug, waarna deze nauwelijks nog merkbaar is omdat hij deel gaat uitmaken van de structuur van de mond. In tegenstelling tot kunstgebitten hoeven bruggen niet regelmatig te worden verwijderd voor reiniging en kunnen ze net als natuurlijke tanden worden gereinigd door te poetsen.
Nadelen van tandheelkundige bruggen
Er zijn echter ook verschillende nadelen verbonden aan het gebruik van bruggen in de restauratieve tandheelkunde.
Ten eerste kunnen de gezonde abutmenttanden aan weerszijden van de opening die de pontic op zijn plaats houden, in sommige gevallen beschadigd raken nadat de brug is geplaatst. Er is bijvoorbeeld kans op tandbederf als de brug en de kronen niet goed passen en tandplak en bacteriën eronder kunnen komen. Bovendien kan de structuur van de tanden veranderen nadat de kronen en brug zijn geplaatst.
Bij sommige patiënten hebben de tanden van het ondersteunende abutment niet voldoende kracht om de tandheelkundige brug te houden en storten in. Dit veroorzaakt extra problemen die moeten worden aangepakt en kan de oorspronkelijke situatie zelfs verergeren. In ernstige gevallen kunnen de abutmenttanden uiteindelijk worden vervangen door tandheelkundige implantaten.
Wegen van de voor- en nadelen
Welk type restauratieve tandheelkundige behandeling het beste is, hangt af van het specifieke geval, en de voor- en nadelen moeten in het besluitvormingsproces in aanmerking worden genomen. De tandarts is verplicht de verschillende opties aan de patiënten voor te leggen, alsook de risico’s en voordelen van elke optie, zodat zij samen de optimale beslissing kunnen nemen.